Günümüzde insanoğlu bütün yaşamı boyunca İş, aile, sağlık, ilişkiler, para ve diğerlerinden başka bir şey düşünemez olmuş…

Sanırım yaşam dediğimiz şey bu öğelerin bütünü olsa gerek.

Yani basite indirgediğimizde bu sonuç çıkıyor, komplike düşünmeyelim beynimiz yanar zira.

Ancak kaçımız bu yaşamı dengeli olarak idame ettirebiliyoruz?

Peki sorunsuz bir hayat var mı?

Kesinlikle hayır…

Lise ve dengi okullarda okutulan psikoloji derslerinde hiçbir zaman ruh dengemizi nasıl korumamız gerektiği anlatılmaz. Şartlanmalar, koşullanmalar, öğretiler derken psikolojinin teorik kısmını bir hayli öğreniriz fakat hiç sanmam ki okurken ve dahi okulu bitirdiğimizde bu bilgilerimizin çoğunu da aklımızda tutalım.

Yaşadığımız hayat içinde inanın unutulur gider…

Ruh ve sinir hastalıkları hastanelerindeki insanların tedavi sürecinde gösterdikleri davranışları çeşit gösterir, biliriz. Bu çeşitliliğin sebebini ise düşünmek kaçımızın aklına gelmiştir?

Doktorların ifadesi, tabii ki olayın tıbbi boyutu haricinde yaşamların da çeşitliliğinin sebep olduğunu bizlere gösteriyor.

Peki bütün akıl ve ruh sağlığı bozuk insanların hepsi hastanede veya tedavi görüyor mu? Elbette ki hayır. Maalesef toplum olarak profesyonel destek almaktan kaçmak genellikle ‘’deli’’ imajını üzerimize yafta etmek istemediğimizden ileri geliyor. Genelin dışında ise maddi sorunlar ve birçok devlet hastanesinin bu konu üzerinde gerektiği gibi durmaması.

İnsanoğlu bir türlü kabul etmek istemez hasta olduğunu.

Oysa ki; bedenimizdeki bütün rahatsızlıklar gibi ruhumuzun da hastalanmaya hakkı dolayısıyla tedavi görmeye ihtiyacı vardır.

Yok mudur sizce?

Bu olayı kabul etmediğimiz sürece olayın boyutları klinik vakalara dönüşecek, hem kendimizi hem de çevremizi üzmemiz kaçınılmaz olacak.

İstatistikler, maalesef çok basit depresyon haliyle başlayıp tedavisi epey zor hastalıklara dönüşen birçok sağlık vakalarıyla dolu hasta insanlardan söz ediyor.

Günümüzde özellikle iş yaşamları hayli vaktimizi alıyor ancak lüzumsuz ve olur olmaz pek çok şeye zamanımızı ayırmaktan kaçınmıyoruz.

Peki ya ruh ve akıl sağlığımız?

Kendi rahatımız ve başka insanları rahatsız etmeme adına vaktimizi ki bu çok ta zaman almasa gerek, sağlık gereksinimlerine ayırmamıza değmez mi?

Bence mutlaka değerdir…

Akıl hastanesi önünden geçen bir adam, parmaklıklar önünde ki bir hastaya sormuş: ‘’İçeride kaç kişisiniz? ‘’

Hasta cevaplamış:

Siz dışarıda kaç kişisiniz???

Efendim kalın sağlıcakla…