Milli benliğimizin ve Kurtuluş Savaşımızın temellerinin atıldığı Çanakkale savaşında, aziz şehitlerimizle yiğit gazilerimizi, savaşın 108. Yılında saygı ve minnetle tekrar anıyoruz.

Şanlı tarihimizdeki kahramanlık destanlarından biri de hiç şüphesiz ki Çanakkale Zaferidir. Bu zaferin milletimizin tarihinde ayrı bir yeri ve önemi vardır.

1915’te gerçekleşen Çanakkale savunması, özellikle Rusya gibi katılımcı olmayan ülkelerin bile kaderlerini etkileyerek evrensel tarihin günümüze kadar uzanan yazgısını değiştirmiştir.

Tarihini ve geçmişini bilmeyen bir millet geleceğini hiçbir zaman belirleyemez. Bu söz her varlık için geçerlidir. Çünkü tarih milletlerin hafızasıdır, köküdür. Geçmişteki olayları bilir, tefekkür eder, ders alırsak tarih bize ışık tutar. Ama tarihimizle bağımızı koparır, geçmişimizi unutursak geleceğimiz kararır. Tarih şuuru her zaman canlı tutulması gerekir. Bu bakımdan Çanakkale destanı her Türk evladının çok iyi bilmesi ve anlaması gereken bir destandır.

Bundan 108 yıl önce, 1915 yılında meydana gelen Çanakkale savaşı aziz milletimizin var olma mücadelesi uğruna her şeyini feda ettiği bir savaştır. Renkleri, dilleri ve ırkları değişik, çeşitli milletlerden oluşan, insan selini andıran ordular, yok etmek için milletimizin üstüne yürümüş, Mehmetçiğin göğsüne bomba ve mermi yağdırmıştır. Kahraman ecdadımız, bu öldürücü silâhların tehdidine karşı iman dolu göğsünü siper etmiş, bir gül bahçesine girercesine vatan uğruna şehit olmayı şeref bilmiştir. Düşmanın gülleleri, mermileri, aslan neferlerimizin göğsünde sönmüş, Çanakkale Boğazı düşmanlarımıza mezar olmuştur. Çanakkale savaşları gibi diğer kurtuluş savaşlarımız da birlik, beraberlik, dayanışma duygusu ve vatan sevgisinin had safhaya ulaştığı, milletimizin tek yumruk olarak bizden kat kat üstün olan düşman kuvvetlerini darmadağın ettiği şanlı bir zaferlerdir. Unutmayınız ki o günlerde ecdadımız bu birlik beraberlik ve dayanışmayı göstermemiş olsaydı bu gün bizim ne vatanımız olurdu ne de devletimiz. Şanlı ecdadımıza layık torunlar olabilmemiz için, hele bu günlerde çok çalışmalıyız, çook…

Şimdi gelelim günümüze…

Herkese şöyle bir bakıyorum, küçük büyük herkes tutturmuş bir terane gidiyor. Neymiş efendim! “Türkiye seninle gurur duyuyor!” Herkesin ağzında sanki sloganlaşmış…

Ünlü ve milli sanatçılarımız uyuşturucudan, fuhuştan veya tacizden yakalanmış, içeri alınmış, çıkarken hep bir ağızdan bağırıyoruz; “Türkiye seninle gurur duyuyor”…

Adam öldürmüş, dünyaya nam salmış, çıkarken yine hep bir ağızdan bağırıyoruz; “Türkiye seninle gurur duyuyor…”

Devleti dolandırmış, rüşvet ve yolsuzluktan içeri girmiş, çıkarken hep bir ağızdan bağırıyoruz; “Türkiye seninle gurur duyuyor…”

Anladığım kadarıyla biz gurur duymayı da bilmiyoruz…

Türk milletinin gurur duyacağı tek olay işte yukarıda size anlattığım ecdadımızın yaptığı kurtuluş mücadelesidir.

Bu vesile ile yurduna alçakları uğratmamak uğruna “Çanakkale Geçilmez” diyen ve göğüslerini siper eden aziz şehitlerimizi, kahramanlarımızı ve Ulu önderimizi saygı ile yâd ediyor, en derin minnet ve şükran hislerimizle rahmet diliyorum.

VE SON SÖZ

Avuçlarımın içine almışım başımı, Gözlerim ufuklara takılı dalgın dalgın, Ne arıyorum böyle yorgun argın, İpi tutanlar düşmanla dünden sargın…