Üstüne üstlük bir de vicdanlarımızda manevi huzur duyduğumuzu falan hissettik.

Yıkılmış, tarumar olmuş bir insan hayatını bir battaniye, bir sobayla ayağa kaldıramayacağımızı bilsek de böyle düşünmekten kendimizi alıkoyamadık.

İyi bir insanız ya, iyi de bir toplumun ferdiyiz elhamdülillah. Hal böyle olunca depremzedeye gönderdiğimiz bir battaniye ile sobanın Allah katında da sevabının büyük olacağını tasavvur ettik.

Onlar sarındıkları battaniye içinde ve karşısına geçtikleri teneke sobanın karşısında ısınmaya çalışırken öbür dünyada Allah’ın bizleri cennetle ödüllendireceğini, İrem bağlarında hurma ağaçlarının gölgesinde serinleyeceğimizi düşündük. E iyilik yapmıştık sonuçta. Allah’ta yaptığımız hayrı karşılıksız bırakmayacaktı herhalde?

Bırakalım bu zırvaları, başımızdaki şapkayı çıkaralım, önümüze koyalım ve filmi geri saralım.

Deprem başta olmak üzere yaşadığımız bütün doğal afetler; doğanın kendisinden sorgusuzca, sualsizce çaldıklarımızı geri almasına yönelik gerçekleştirdiği eylemlerdir. Doğal felaketlerin bir çoğunun altında yatan en temel neden budur.

İkinci bir ayrıntı ise şudur.

Doğadan çaldıklarımızın üzerine yaptığımız ev, işyeri, fabrika, tesis ve benzeri yapıları, bilimin öngördüğü şekilde ve hak ettiği sağlamlıkta inşa etmedik.

Kumunu derelerden, taşını tepelerden getirdiğimiz malzemelerle başladığımız inşaatlarımızda iki tuğla arasına koyduğumuz saçma sapan harçları, eksik demirlerle entegre etmeye çalıştık.

İnşaat bitince geçip karşısına ilk yalanı kendimize söyledik. Dedik ki:

“- Bu binayı hiçbir güç (!) yıkamaz!”

Yaptıkları çürük çarık binalarının karşısında hayıflanarak bu sözü söyleyenlerin cahilliği; aklımıza yapımı 26 yıl süren, çıktığı ilk seferinde 14 Nisan 1912 Pazar günü saat 23:40'da içinde yaklaşık 2,224 kişi ile bir buzdağına çarparak batan, 705 kişinin kurtarıldığı, bin 514 kişinin öldüğü okyanus gemisi Titanik’i getiriyor

Bundan da önemlisi şu ki;

Kazadan 2 saat 40 dakika sonra sulara gömülen Titanik’in inşaatında görev almış üst düzey isimlerden Bruce Ismay’ın tarihe geçen bir sözü geldi çınlıyor kulaklarımızda

" Öyle bir gemi yaptık ki, bu gemiyi Tanrı bile batıramaz"

Biz de diyoruz ki;

Malzemesinden çalınmış binalarla, yeterince sağlam inşa edilmemiş gemileri yıkmak ve batırmak için Tanrı’ya gerek yok.

Sen Tanrı’dan değil doğadan kork.

Doğa; toprağı ile, denizi ile, havası ile seni, beni O’nu, sizi, bizi hepimizi 7/24 gözlüyor.

Doğaya yaptığın her yanlış, her suiistimal Tanrı’ya yapılmış yanlış ve suistimaldir.

Tanrı tarafından iyi ve sevilen bir kul olmanın yolu Doğa’yı sevmek, onunla barışık olmak, ona kazık atmamaktan geçer.

Sen Doğa’ya karşı ahlaklı ve dürüst ol. Ol ki, Tanrı seni sevsin.

Aksi halde Doğa her yanlışında senin tepene binecektir.

Bütün bu yaşananları Tanrı’dan bilip o yüce ve kutsal varlığı suçlama!

Deprem başta olmak üzere başımıza gelen bütün doğal afetler ve kayıplarımız, hatalarımızın ve ondan çaldıklarımızın bedelidir.

Yaşadıklarımızın altında Tanrı’nın değil, Doğa’nın imzası vardır.

İster kabul et, ister etme.