Bir insanın hamuru kötü yoğrulmuşsa bu tip insana bir şey söylemek hatta yargılamak bence yanlış olur, çünkü zaten adamın hamuru kötü yoğrulmuş bu tip insanlar birine kazık atacaksa kolay kolay uzakta birini bulamaz, mutlaka yakınından birine kazık atar. Sonra çevresini ve yavaş yavaş tecrübesini geliştirir, her kazık atmasından sonra bir üst seviye çıkma şeytanlıkları ve planları yapar ve her attıkları kazıklardan sonra adım adım yukarı daha yukarı çıtasını yükseltmeye başlarlar.

Bu tip insanların enteresan bir yapıları vardır. Attıkları kazıklardan dolayı kendilerini çok zeki ve üstün bir insan görürler. Her kazıktan sonra hindi gibi kabarırlar sanki çok büyük bir iş yapmış havasına girerler, dönüp de bir arkalarına baksalar kazık atmak kolayda ya sonra, ya akrabalıklar, ya dostluklar ya arkadaşlıklar... Bu insanların yüzlerine bakarken ne his ederler düşüncesine girmeyelim bile... Maalesef bu tiplerde ne ahlak ne namus ne de haya beklemek saflıktan başka bir şey değildir.

Başkalarının gözyaşı ve bedduaları ile servetine servet katanlar unutmamalıdırlar ki mazlumların ahı yerde kalmaz bir gün sap döner gün gelir hesap döner. Hesap döndüğünde o zaman o tip insanların yüzüne bakmak lazım.  Allah bizleri hamuru ve mayası bozuk insanlardan uzak kılmasını dilerim.