Demokrasiyle yönetilen ülkelerde zaman zaman skandallar olur.Gerekli olan neyse yapılır ve kamuoyu tatmin edilmeye çalışılır. Bu çok normaldir.

Demokrasilerde altı boş, mesnetsiz ve hiçbir delile dayanmayan iddialardan siyasal sonuç elde etmeye yönelik durumlar olur mu? 

Elbette bunlar da olur. 

Böylesi yalan-dolana dayalı iddiaların bir sonuca bağlanması bazen imkansızdır.

Sonuçta gerçek ortaya çıkar. 

Ama biraz zaman alabilir. 

Geçecek olan zaman belki yalan iddiaların sahiplerine puan kazandırıyor zannedilir.

Ama bu yalan-dolana tevessül edenler kendilerini siyasal kazanç sahasında görebilirlerse de sonuçta beklentilerinin bir işe yaramadığını da görürler. Böyle bir şey yokmuş deyip geçiştirilebilir.İşte böylesi durumlar da çok önemlidir.

Maalesef bizim ülkemizde böylesi olaylara çok şahit oluyoruz.

Bir Siyasi kişi ortaya rakibi hakkında yalana dayalı bir iddiada bulunuyor ve kamuoyunda karalama yapıyor. Vatandaşın bir bölümü iddia sahibini ciddiye alıyor ve inanıyor. 

Hatta yaptığı açıklamayı tüm kamuoyunda konuşulur ve tartışılır hale getiriyorlar. 

Sonuçta iddialar yalan, uydurma ve mesnetsiz olsa da, bu iddiaları ortaya atanlar Mahkemelerde yargılanıp ağır tazminatlara ya da başka cezalara çarptırılsa da  " Çamur at izi kalır " hesabı kendilerini kazançlı sayabilirler.

Böyle siyaset yapılır mı?

Böyle bir tutumu sürekli hale getiren Siyasetçiler vatandaştan beklediği güveni sağlayabilir mi?

Hiç bir açık rejimde ve hiç bir demokraside yalan- dolanla halkın tümünden ya da iktidara gelebilmeyi sağlayacak bir çoğunluktan yeterli, sürekli ve tatmin edici oranda rey alınabildiği de görülmüş şey değildir.

Türkiye'de de bu böyledir, diğer demokrasilerde de...

Neden bunca izaha ihtiyaç duyduğumu sorduğunuzu duyar gibiyim.

Peki Türkiye'den böylesi örnekler vermek istersek kısaca arz edeyim.

CHP Genel Başkanı Sayın Kılıçdaroğlu, bir televizyon programında elindeki resmi bir belgeyi göstererek Ulaştırma Bakanı hakkında Belediyede görev yaptığı sırada bir ihale düzenlediklerini ve yapımı öngörülen işin bedelinin de böyle bir iş yapılmadığı halde birilerine ödendiğini iddia etti.

İddiaya konu edilen Sayın Bakan da telefona bağlanarak bu iddiayı kesin bir dille yalanladı ve kendisine iftira edildiğini söyledi.

Sayın Kılıçdaroğlu'nun elindeki belge İstanbul Belediye Başkanlığı antetli bir kağıttan ibaretti. Yani Belediye'den verildiği açık ve net anlaşılıyordu. Yazılı bilgiler doğru muydu? 

Sayın Kılıçdaroğlu nereden bilsin? Belediye Başkanı'na İnandığı için bu iddiada bulunmuştu. İddia asılsız çıkar ve Mahkemeyi kaybederlerse ne olur?

Bu iddia onlara vatandaşın inanmaya hazır partili bir bölümünden takdir ve oy getirebilir. 

Bakan Mahkemeye vereceğini söyledi. Sonuçta ne olacak bilmiyoruz.

Ya Mahkeme bu iddiaların asılsız olduğu kanaatine varır ve İddia Sahibini mahkum ederse ne olur?

Bir başka konu ise, İstanbul Belediyesi'ne bağlı şirketlerde istihdam edilmiş olan PKK'lı kişiler hakkında açılan dava ve  hukuki süreç.

Sayın Kılıçdaroğlu bu konuda da peşin fikirli ve böyle bir durumun olamayacağına dair açıklamalarda bulundu. Ya Hukuken doğru olduğu anlaşılır ve sözkonusu davalı kişiler mahkum olursa ne diyecekler?

Vardığım kanaati açıklamam gerekirse; Ana  Muhalefet Lideri ve kadroları Hukuki konularda ya çok aceleci veya çok inkarcı bir savunmayla kamuoyu önünde kendi konumlarını riske atıyorlar.

Siyaseti raconuna göre yapmak yerine her konudan bir şekilde yarar sağlamaya çalışmak acaba ne kadar gerçekçi bir tutum sayılabilir?

Böyle siyaset yaparak iktidar olunabilir mi?

Hatta bu iddialar ve şimdiye kadar çürütülüp hukuken kendilerinin mahkum olmasına sebep olan kimi iddia, açıklama ve beyanlarıyla " Müfteri ya da yalancı"  durumuna düşmüş bir siyasi Şahsiyetin Cumhurbaşkanı olabilmesi için vatandaştan yeteri desteği ve oyu alması mümkün müdür?

Herhalde zamanla bunların hepsini daha iyi görüp anlayacağız.