“Cömert kişi, Allah`a yakın, Cennet`e yakın, insanlara yakın ve Cehennem ateşinden uzaktır. Hasis insan, Allah`tan uzak, Cennet`ten uzak ve Cehennem ateşine yakındır. Cömert cahil, ibadet eden cimriden Allah`a daha sevimlidir.” (Tirmizî, Birr, 40)

“Gıpta edilecek kişilerden biri de cömertlerdir.” (Buhârî, Temennâ, 5; Tevhid, 45)

Cömertlik cahiliye döneminin en önemli erdemleri arasında sayılmaktaydı. İslamiyet’ten evvel cömertliğiyle ün salanlar toplum içerisinde hem sevilir hem de büyük saygınlık gösterilirdi. İslam dini yeryüzünü şereflendirdikten sonra cömertlik Allah katında büyük fazilet olarak kabul edildi. Manevi değeri Allah (c.c.)’ın yanında çok yüksek olan bir derecedir. Kişiyi bencillik vebasından arındırıp Allah’ın rızasına layık olmakla birlikte insanların, toplumların sevgisini elde etme gibi güzel bir ahlaki muhtevaya kavuşturmuştur.

Kur’ân- Kerim’de latif, hâdi, rahmân, râhim, tevvâb, afüv, vehhâb, raûf, gaffâr gibi isimler Allah (c.c.)’ın cömertliğini anlatan başlıca kavramlardır. “Allah, cömerttir ve cömertliği sever” ( Tirmizi, “Edep”, 41)

Kur’ân- Kerim’de ve hadislerde cömertlik ilahi bir sıfat kabul edildiği gibi peygamberlerin sahip oldukları üstün bir fazilet olarak kabul edilmiştir. İslam âlimleri ve ahlakçıları bu konuya son derece önem vermişlerdir.

“Eli sıkı olma, büsbütün eli açık da olma. Sonra kınanır ve çaresiz kalırsın.” (İsrâ Suresi 29. ayet)

Örneklerin tümü bizler için birer mesaj ve birer ibretlik niteliğindedir. Kısacası cömertlik, cimrilik ile israfın tam orta noktasıdır. Konumuzla alakalı Âyet-i kerimeler, Hadis-i Şerifler, yaşanmış tarihi olaylar gibi sayısız örnekler vardır. Önemli olan kendi hayatımız için gerekli dersi alarak ona göre geleceğe hazırlanmaktır.           

Kaynaklar:

1) TDV İslâm Ansiklopedisi,

2) İhyâ-u Ulûm-id-Din 3. Cild (Yazarı = Gazzâli),

3) Üsve-i Hasene (Erkam Yayınları)