ASKERLİK BİR MESLEK olmadığı, adeta bir yaşam tarzı olarak kabul edilmelidir. Bu cümlenin, kanaatin sahibi olarak ( E.li bir) Albaylıktan emekli olmuş bir vatandaşın, şahsi kanaatidir.

Her mesleğin kendine göre zor tarafları vardır. İşçi de, çiftçi de, mühendis, bürokrat, serbest meslek vs. her türlü mesleğin zorlukları vardır. Ancak görevin icabı yapamadığın, yapmadığın vatan savunmasındaki ihmalin gecikmenin bedeli satırlara sığmaz. Bir karış vatan toprağının kaybı senin benim hepimizin CANIDIR KANIDIR. Dolayısıyla bu konuda birlik adına görev alan Komutanlar sancak ve görev tesliminde, emrindeki Askerlerimizle birlikte Ant içerler.  Bu AND ÖLÜMÜNE bir anttır. Sözdür namustur. Sonunda ölüm de olsa hiçbir şeyle değişilmez vatan toprağı ve Ulusumuzun bütünlüğü bu uğurda can veren Şehitlerimize Allahtan rahmet dilerken; aile yakınlarına da sabırlar diler sözün bittiği yere geliriz.

Babasını göremeyen çocuklar, çocuğunu göremeyen babalar ile onların ebeveynleri eşleri anaları babaları ve yakınlarına rahmet okurken o acıyı düşündünüz mü hiç! Allah düşmanıma vermesin Evlat- Ana Baba acısını derken;  o halde niye asker oldun be arkadaş demeyin bana! Bu işin bedeli CAN’dır. Bu arada vatanımızın güvenliği için resmi görevi olan emniyet ve polislerimizi de unutmayalım!

Vatan savunması için ANT içen ölümüne göreve giden personel, insanımız Asker/Polis/Sivil fark etmez. Onlara, milletimiz şükran borçludur. Burada unutulmaması gereken küçük ayrıntıyı geçmeyelim. Meslek gruplarında Gazetecileri de yazmayı unutmayalım. Geleceğe ışık tutan korkmadan kalemiyle toplumu aydınlatan kişiler, Türk Ulusunun geçmişini bilinçli olarak yansıtarak ( geçmişini bilmeyen millet geleceğini göremez felsefesiyle) yazan kalemler üzerinde durmaya çalıştığım konuyu kalemleriyle daha güzel ele alacaklarından şüphem yok. Yaşasın Bağımsız Türkiye, Yaşasın Sansürsüz Hür Basın! Yaşasın Cesur Kalemler, ne yandaş, ne yoldaş! Varsa da yoksa da Atatürk’ün izinde ATATÜRKÇÜ Gençlik ve Gelecek!

Hepimizin bildiği üzere arz etmeye çalıştığım; yemin törenlerimizin ne kadar kutsal ve ulu olduğudur. Laik Demokratik Türkiye Cumhuriyeti’nin de parlamenter sisteminde de adet-i veçhile, yemin törenleri her seçim sonrası seçilenler tarafından ifa edilir. Yemin kutsaldır.

İnancımız: Demokrat, Doğruluk, Dürüstlük adına; herkese, vatandaşa verilen adeta bir teminattır. Ancak mecliste bu yemine sadık kalanlar; % 100 var mıdır, yok mudur? İrdelemek vatandaşa kalmıştır…

Örnek: Yeminde tarafsız kalacağına dair bir ifade geçer ki; Yanılmıyorsam, adına edilen yemin de, kim okur, kim söyler, nasıl yorumlanır? Dolayısıyla siyasete bulaşmadan uydurulur mu?  Uygulanır mı?

Bir bilene, dinleyene, okuyana sormak gerekir mi? Anlatmak istediklerimi, bazılarından ötekileştirenlerden bahsediliyor mu? Var mı tarafsızlık?...

Onu da, vatandaşa, sormak gerekirse, varsa ötekileştirildiği söylenen, anketlerden daha da kesin çıkar! Zira yanlış hesap Bağdat’tan döner. Seçmen de bunları göremez ise: bu millet çektiğini iddia ettiği zillette katlanmak zorunda kalır.

Nereden nereye geldik?  Onun için: “Asker siyaset yapmaz” düşüncesiyle, kalemim de yanlış yazmadan; Demokratik Laik Türkiye Cumhuriyeti’nin ilelebet devamını Allah’ımdan diliyorum.

NOT: Okurlarım, belki alakası yok diyebilirsiniz ama, Tarihe Not düşercesine iddia ediyorum ki; Çeşitli esnaf dernekleri vs. dernek başkanlarının meydanlara çıkıp, hak, hukuk aradıkları bir ortamda: Komutanlarımız da legal yollardan giderek, hapiste tutsak tutulan vatansever komutanlarımız için mutlaka gerekli beyanlarda bulunarak silah arkadaşlarını savunacaktır. Bu bir provokasyon olarak değerlendirilmesin. Kimse öküz altında buzağı aramasın. Türkiye’mde Demokrasi ve Basın Özgürlüğü var!...

İlk MGK toplantısında görüşülecek istişare edilecek en mühim konulardan birisi olarak ele alınmasını istişare edilerek arz edilmesi Emekli bir asker olarak en büyük dileğimdir. Piyasa fiyatları ve tartışmalarının her gün yapıldığı ortamda konu insan olunca GÜNDEM deki konu arz ettiğim gibi olması temennisiyle… İnsan faktörünün olduğu yerde başka konular 2. plandadır.