Her insanın iç dünyasında liderlik vardır. Asıl liderlik ATATÜRK’ümüz gibi dünya tarihinde hala bugüne kadar devam ede-gelen, uzun süreli kalıcı bir liderliktir. Türk milletinin gönlünde olduğu gibi 21. YY. da birçok dünya ülkelerinin de hala örnek aldığı kişi ise; herkes tarafından LİDER kabul edilir. İşte o kişi de tartışmasız ATATÜRK’tür.

Birde anlık liderler vardır, mevsimlik turfanda sebze, domates hıyar gibi. Kimse yanlış anlamasın. Turfanda, malum belli mevsimlerde önce satışa sunulur ve de pahalıdır. Ama normal mevsiminde ucuzlar hatta; üretim, istihsal çok olursa, tadından yenmez olsa dahi sonunda ya domates gibi salçası yapılır, ya da beklenilen istenilen kalite olmadığı için fazlasını kimse yiyemediği için af buyurun hayvan yemi maması yapılır. Hayvanlar yer mi - yemez mi? Bilemeyiz…

İşte bu anlık liderlerden veya kabul edilenlerde, yurt içi ve dışında yaptıkları söylev(!) ler de, konuşma ve veciz ifadelerinde; ani patlamalar heyecan verici görüntüler  ile halkın gözünde adeta ilah olurlar bir de elde kutsal kitabımız (Allah’ım sen beni affet Kuran-ı mızı bu satırlarımda kullandığım için) işte kutsalımız, abdestli abdestsiz  kendisini dinleyenlere göstere göstere dini siyasete alet ederek ve de her kesime eşit mesafede yaklaşarak (yalnız bazı kesimi birazcık mı desem,  km. lerce mi desem, uzaklaştıracak, ötekileştirecek mesafedeki günlük, seçimlik adeta turfandalık LİDERLER!... Var mı?  Söylentilere bakılırsa var gibi ama ben göremedim(!)… Bilmiyorum!

Etrafımızdaki kişiler günlük dost değil, ölümüne, inanan arkadaş olsun, az olsun öz olsun. Zor günde de yanımızda… Yalan yere menfaatlere göre; biat edenler değil, liyakatini ispatı-vücut edenlerdir. Toplumun tercihini bilemiyorum Türkiye’m de böyle lider seçilen ve geçinenler oldu mu? Siyaset arenasında incelemek Lazım, eğer varsa…

İşte bu LİDERLER biraz mutedil, biraz itidalli, birazcık ta bazı danışmanlarını dinleyerek olsa! (Nerede o cesaretli danışmanlar? Bi- taraf olurlarsa bertaraf olacağını bildikleri için; asla bi taraf olma cesareti gösteremezler) onun için lider sandıklarını da yalnız bırakmakta onlarda suçlular bence. Gerçekler ortada iken göremedikleri için… Menfaatlerine karşı oldukları için, Kutsal kitabımız Kuran’ımızda da istişare nedir, nasıldır? Okuyup bulsalar ve uygulasalar…

Naçizane fikirlerim nazarı dikkate alınsa; o danışmanlar, bürokratlar, yardımcılar biraz cesaretle arz ve teklif yapsalar inanın o liderler mevsimlik değil. Evladiyelik olur inanın... O lider keşke beni danışman yapsa. “Kendim istiyorsam namerdim her şey Milletim için…” desem de kimseler inanır mı?

Yoksa o liderlerin söylediği yoruma açık her cümle bir çuval inciri berbat etti derler ya, aynen öyle olur.

Yapılan güzel işleri ben değil, biz diyerek vatandaşın kalbine hûlûl edilerek giremez iseniz; iyi günde çok dost sayısız dost, görürsünüz etrafınızdan. Ya sonra; Allah etmesin Düşmeye gör. Kötü günde kimseyi göremezsiniz etrafınızda. Şehirlerin altın anahtarı verilen K.EVREN hesap veremeden gitti, öldü dediler. Nerede yandaşlar? Nerde yoldaşlar? Nerede Atatürkçü gençler? Ne yandaş, Ne yoldaş medya! Basın neredesiniz? Tarih hepimizi yazıyor ve yazacak. Tarihi gerçeklerden de kimse kaçamaz.

LİDERLER uygulamalar nerede? Kim, kim bunlar diye derseniz şimdi değil sonra öğrenince yazacağım. Yazdıklarım olası muhtemel olaylara çare olsun diye( vukuat olmadan) düşüncelerimdir.

Yoksa arabanın tekerleği çıkınca ; “YOL GÖSTEREN ÇOK OLUR DERLER YA!”

Bu arada komutanlarıma da serzenişim olacak ama astların üstlerine serzenişte bulunmaları olmaz. Açıkça arz etmeleri ( silsile yoluyla) İç Hizmet K. Md…

Dolayısıyla silsile-i mera tip yoluyla hele hele EMEKLİ olduktan sonra silsileyi kim dinler?  (Beni kim dinler ki) Biz de; kimler dinleseler de dinlemeselerde “EMEKLİYİZ ama EMEKLEMİYORUZ” diyerek; bildiğimizi toplum menfaatine söyleriz. Satırlarıma: Esnaf, Çay Ocakları vs. Dernek Başkanlarının bile vaki olaylarda; pahalılık, maaş asgari ücret vs. de HAK HUKUK ADALET diye meydanlarda açık-kapalı oturumlarda haykırıyorlarsa, Benim KOMUTANIMLARIMDA- Milli Güvenlik Toplantılarında da legal yollardan ( Türkiye’mde Demokrasi ve Basın Özgürlüğüne!, güvenerek 80-85 yaşında alıkonulan Komutanlarım - için Milli Güvenlik Kurul Toplantısında ( Haykırmasalar dahi) Konuyu gündeme getirseler Yoksa askerlere, hepimiz için “sükût ikrardan gelir derler.”

Kasaptaki ete soğan doğramayanlara değil, Arzımı Rahle-i Tedrisatından geçtiğim Atatürkçü komutanlarımadır arzım.

Adaletin öldüğü yerde, devlet de ölür. Sonrası Askere kalsın demeyelim.

Aslında Benim Komutanlarım; “ Askerler, olaylar sonunda sükût ikrardan gelir, veciz ifadesine esir olmazlar. Doğru neyse söylerler, gereğini de yaparlar ama… Türkiye’de Demokrasi ve Basın Özgürlüğü var!”…

Aslında benim Komutanlarım, Askerler olaylar sonunda sükût ikrardan gelir, veciz ifadesine ESİR olmazlar Doğru neyse söylerler!  Gereğini de yaparlar. Ama “Türkiye’de Demokrasi ve Basın Özgürlüğü olsa da, varsa da” …Asker sükût ediyorsa,  Nezaket göstererek, olgunluk ve Türkiye’me zarar gelmesin diye sükûttalar.

Sonra; herkesin aklı başına gelir düşünce ve inancıyla,

Saygılarımla,

Not:  Anayasamızın değişemez değiştirilemez kaidesi şartıyla konulan ilk dört maddesini bir kez okusak mı? Yoruma açık…