Vefa’da oturanlar ve sporseverler Vefa’yı bir semt ve spor kulübü olarak yorumlayabilirler. Bende Galatasaray taraftarı olarak, tüm rakip takımlara karşı Vefalı ve saygılı olduğumu belirtmek lüzumunu hissediyorum. Fanatiklere karşı ders olsun düşüncesiyle…   

                Boza sevenlerin, Vefa denilince akıllarından geçen vazgeçilmez içecekleri olduğunu hatırlamamaları imkânsızdır.

                Aslında VEFA; Ne boza, ne semt, ne de spor kulübüdür.  Geçmişte kalan karşılıksız ve geçmişte görülen yaşanan, yaşatılan güzelliklere duyulan sevgi ve saygının (karşılıklı olarak) ifadesi olan Duygu’dur! Duyguların tezahürü bir sevgi saygı şeklidir adeta... Sayamayacağım güzel sıfatların özelliklerin taşır. Baba ocağında, Ana kucağında Anasının helal sütü ile mayalananların duygusudur VEFA.

Konuyu uzatırsam SEFA ve CEFA ’ya yer kalmayacak. SEFA hep olsun da, hak eden sürsün diyorum. Ancak CEFA ‘yı üzüntüyü Allah kimseye vermesin diyorum.

Evet; SEFA; Haklı haksız her nevi ( iyi/kötü) duyguların maddiyatla beslendiği ortamlarda yaşamak, gezmek, tozmak, hayatın tadını doyarcasına çıkartmaktır. Bu teşbih ile kimseyi taşlama kinaye etmiyorum.  Doğru/dürüst, çalışan, yardım sever, toplumu ötekileştirmeden, her şeyi ben yaptım edasıyla adeta Tanrıya şirk koşarcasına tek adamlığa ben ne oldum havasına girmeyen ve de “ (Aslı yok yaylasında 1000  Bin) koyunum var benim, Her kes kesesinden yesin içsin. SALTANIM-SARAYLARIM VAR benim diyerek; bu ucuzlukta! Köprüler yaptırdım gelip geçmeye türküsüyle halay çekerken… Geçenden…  TL geçmeyenden de ( bazına geçseydin düşüncesiyle) sözleşmeler gerekçesiyle ömür boyu gelir, pardon gider olarak vergi kesenler (Uzakdoğu da bir ülke bu ülke) daha yazmak istemiyorum. Zira Uzakdoğu’da da basın özgürlüğü varsa da… Ne me lazım öküz altında buzağı arayanlar çıkabilir diyorum… Ama çok şükür  ki Türkiye’m de Basın Özgürlüğü var!...  Onlar adres belirtirken yanlış adres vermişler Uzak Doğudaki basın özgürlüğüne…

Evet, Sefa’dan Cefa ’ya geldik demeyeceğim. Gelmekte, çekmekte istemiyorum kimse için…

Sadece haksız yere Sefa sürüp, Cefa çektiren veren de beddua değil, Allah’ım akıl ihsan et diyorum. Bu ifadem de inşallah bir sürç-i lisan yapmamışımdır. Danışmanlarınıza danışabilir istişare yapabilirsiniz.

                 Haksız yere CEFA çekenleri 80 yaşından sonra yıkılan, satılan özelleştirilen fabrikaların yerine, yapılan hapishanelere koymak. Onlara ödül verilecekken bu cezayı müstahak görenlere de bir şey demiyorum... Ancak hukukçu değilim. Avukatları da olamam. Hakim savcı da değilim. O halde ne konuşuyorum niye yazıyorum ki? Allah’ıma dert yanıp ona yalvarmaktan başka çarem mi var? Allah herkesin iyiliğini versin diyelim. Su akar yolunu bulur. Ama komutanlarımın; Sn. CB.ımızın  ( Danışmanlarının açıklayamadığı) konuları  arz etmelerini beklerim.

                Örnek mi? maalesef halen mahkûm olan Ege Ordu eski K.nım Çetin DOĞAN,  benim Komando Alay Komutanlığı sancak törenime gelmesiyle şereflendiren komutanım ki “O”  ve diğer komutanlar da onun gibi birlikleri sevk-i idare etti. Ege ‘de  Yunanistan’a karşı Harp oyunu /plan tatbikatlarında harp planlarını uygulamak üzere çalışmış, adeta hazır  kıt a beklercesine…  Gittikleri yer sizce uygun mu? Hak mı?  Adalet mi bu cefayı anlatmaya dilim, sözüm yetmiyor. Yazdıklarımla basın özgürlüğünü çiğnemek de istemiyorum.

Yazacak daha çoook çok sözüm var ama… Ahh Basın özgürlüğü…

Ne de olsa ilk okulu pekiyi derece ile bitirmiş diplomam ve ispatı; arkadaşlarımla fotoğraflarım da var. Benim okul arkadaşlarım beni bilirler…

Bu arada profesyonel gazeteciler: Doğru bildiği ve bellediği konuları geleceğe ışık tutarak KALEMİYLE korkmadan  ( yaşadığımız ortamdaki BASIN ÖZGÜRLÜĞÜNDE ) serzenişte bulunduğumuz konuları, BİZDEN ÇOK DAHA GÜZEL YANSITACAK gazetecilerimizi özellikle belirtmek isterim.

Helal olsun gerçek GAZETECİLERİMİZE Rahmet olsun Tahsin yazıcı ve şehit gazetecilerimize…