1978’de yüzbinler Taksim meydanına aktı ardından.

1979’taki sokağa çıkma ilan edildi. Buna rağmen yüzbinlerce emekçi yine 1 Mayıs’ı kutladı.

Burjuvazinin yasakları 1989’un 1 Mayıs'ında kırıldı. On binlerce işçi ve emekçi 1 Mayıs'ı kutlamak için Taksim Meydanı’na yürüdü. Açılan ateş sonucu “Mehmet Akif Dalcı” isimli bir devrimci şehit düştü.

90 1 Mayıs’ında 40'tan fazla emekçi ağır yaralandı.

96 1 Mayıs'ı ise 12 Eylül 1980 askeri darbesinden sonra gerçekleştirilen ilk kitlesel kutlama olmuştu. Ancak daha sabah saatlerinde 3 emekçi gencin öldürülüşü, işçilerin kutlamalarını öfke ve şiddete
dönüştürmüştü. Burjuva medya ise kırılan camlar ve ezilen çiçekler üzerinden demagoji yaparak gerçekleri saptırarak halkı yanıltmaya çalıştığından, işçilerin ve emekçilerin son yıllarda gerçekleştireceği kutlamaların kuşkuyla karşılanmasına ve kitlesel olarak kutlanmasına engel olacak zemini hazırlamıştır.

Bu yüzden 97 ve 98 1 Mayıs’larında alanlar çoklukla sendika ağalarıyla reformistlere kalmıştı.

1 Mayıs'lar 2000'li yıllara varana dek tüm dünyada işçilerin ve emekçilerin katılımıyla coşkuyla
kutlanmıştır, kimi zaman 77’nin 1 Mayısında olduğu gibi ezilen ve sömürülenlerin katledilmesine yol açmıştır.

2006 yılında en geniş katılımın yaşandığı ilçe Kadıköy oldu.

2007 1 Mayıs’ını tekrar Taksim’de kutlayarak 1977’de şehit olan emekçileri de anmak isteyen kitleler silah, biber gazı, gaz bombası kullanılarak durdurulmaya çalışıldı.

2008 Nisan’ında, 1 Mayıs’ın “Emek ve Dayanışma Günü” olarak kutlanması kabul edildi.

2010 1 Mayıs’ı 140 bin kişinin katılımıyla Taksim’de kutlandı.

2013 1 Mayıs’ı, 1977 Mayısından sonra olaylı bir başka 1 Mayıs olarak tarihe geçti. 1 Mayıs’tan 4 ay önce “Taksim’i Yayalaştırma projesi “adı altında Taksim işçilere ve emekçilere kapatılmasına karşın emekçiler simge 1 Mayıs alanını zorladı. Göstericilere karşı ateşli ve ateşsiz silahlar kullanıldı ve hastaneye bile gaz bombası atıldı.

İşçi sınıfı, 1 Mayıslarda nice şehitler vermiştir. Emperyalizme ve kapitalist sömürüye karşı da siper olmuştur.

Dünyada en yüce değer, insanın ürettiği “emek” değil midir?

Onlara “Şehit” diyoruz,  ya, niye diye soruyorlar. Babalarının hayrına ölmedi onlar, yok, alanlara yalnız kendi hakları için çıkmadılar. Sahip oldukları en güzel şeyi,

Canlarını feda ettiler.

“YAŞASIN 1 MAYIS”!

 “1 Mayıs, işçi sınıfının bu taleplerinin her yıl dile getirildiği gün olacaktır. Ve daha iyi günler doğduğunda, dünya işçi sınıfı kurtulduğunda, büyük bir olasılıkla insanlık o zaman da 1 Mayıs'ı, geçmişte verilen zorlu mücadelelerin ve çekilen acıların anısına yine kutlayacaktır.”

Rosa Luxemburg (Şubat 1894)