Her zaman söyleriz bu sözü; İnsanoğlu doyumsuzdur. Hepimizin sürekli ağzımızdan düşmeyen fedakarlık. Peki fedakar insan kimdir?

Karşımızdaki fedakar bir insan mı? Ya da biz yeterince fedakar mıyız? Belki de bizim fedakarlık diye yaptığımız şeyleri karşımızdaki insan normal olarak görüyor. Fedakarlık kolay bir iş değildir. Herkes fedakarlık yapamaz ama yapmış gibi konuşur.

Gerçekten fedakarlık zordur. İnsanın içinden gelmedikten sonra birisinden fedakarlık istemek ya da beklemek hayal kurmaktan öteye gidemez. Bazen siz fedakarlık yaparsınız karşımızdaki bunu fark eder ama sanki sizin ona mecburiyetiniz varmış gibi algılar, daha da fazlasını ister.

Halbuki fedakarlıkta mecburiyet yoktur Samimiyet, sevgi, saygı ve özveri vardır. Sizde karşınızdakin den de aynı fedakarlıklar beklersiniz. Onun umurunda değil, bırakın fedakarlık beklemeyi o hala sizden benim için ne fedakarlık yaptın diye sizi suçlamaya kalkar.

Çünkü insan oğlu nankör ve doyumsuzdur. Kendisine faydası olmayan birinden fayda ya da fedakarlık beklemek havanda su dövmekten başka bir şey değildir. Sizden büyük bir şey istendiğinde, ya da çok büyük bir fedakarlık yapacağınızda bir kez daha düşünün. Bu fedakarlık beraberinde çok büyük bir beklenti getirecektir.

Sakın unutmayınız. Sonraki pişmanlıklar hiç bir fayda vermez, sadece içinizi kemirir durur. Yaptığınız fedakarlıklara karşılık alabildiğiniz sürece her şey güzeldir.