Rusya, Ukrayna’ya saldırmaya başladığında, kendilerini sağlama alabilmek için NATO’nun kapısını çalan İsveç ve Finlandiya, bu işi çantada keklik gibi görüyorlardı.

Halbuki Türkiye’nin eski Türkiye olmadığını hesap edememişlerdi, zannediyorlardı ki, ‘Biz istersek, her şey olur.’

Ama kazın ayağı hiç de öyle değildi.

Türkiye’nin şartlarını kabul etmek zorundaydılar, aksi takdirde NATO’yu rüyalarında göreceklerdi.

Geldiğimiz noktada Finlandiya, Türkiye’nin isteklerini yerine getirdi ve NATO’nun kapısını araladı.

Ya İsveç?

Sen kalk teröristlere kapını aç, onları besle, onları koru, sonra da Türkiye’nin kapısını çal.

Üstüne üslük bir de Kur’an-ı Kerim’in yakılması olayı var ki evlere şenlik.

Bu alçakça girişime seyirci kalıp, “Fikir hürriyeti” gibi bir kılıf uydurursan, NATO hayalin de uçar gider.

Yok efendim, çok kızmışlarmış, medyaları Türkiye’ye ver yansın etmişmiş. Hepsi hikaye.

Hani şu ABD'nin önde gelen gazetelerinden Washington Post var ya, öyle bir şey yazdı ki, inanın çok hoşuma gitti.

Washington Post haberinde, 'Türkiye NATO üyeliği için Finlandiya'yı destekliyor, İsveç'i küçümsüyor'

Aynen öyle. Türkiye kim, İsveç kim?

Bizim gözümüzde bir gram değeriniz yok, kıvranın durun.

Türkiye’nin isteklerini bir bir yerine getireceksiniz, yoksa Rusya korkusuyla yatar kalkarsınız.