Bundan birkaç yıl önce literatürümüze giren ‘Kentsel Dönüşüm’ artık öyle bir duruma geldi ki, bundan böyle kolay kolay dilimizden düşüremediğimiz bir şey oldu.

Mülk sahipleri, ikamet ettiği evlerde, Kahramanmaraş depremlerinden sonra adeta diken üstünde oturmaya başladı.

Hele hele bir de o evler, 1999 depreminden önce yapılmışsa ‘Eyvah ki ne eyvah.’

Evlerini kentsel dönüşüme karşı direten, anlaşma sağlamaya çalışmayan mülk sahipleri, özellikle İstanbul depreminin gündeme geldiği bu günlerde, hemen inatlarından vazgeçerek, belediyelerin yolunu tuttular.

Kentsel dönüşüm için belediyelere müracaat edenlerin sayısı birden patladı.

‘Aman ne olur ne olmaz’ diyerek sıraya giren vatandaşlar sayesinde, İnşallah bir önce gerçekleşecek olan kentsel dönüşümler sonunda rahat bir nefes alırız.

Çünkü derler ya ‘Deprem öldürmez, ev öldürür’, aynen öyle.

Son depremlerde de gördük. On binlerce ev yıkıldı, insanlar enkaz altında kalarak hayatını kaybetti.

Ama depreme dayanıklı evlerdeki insanlar, ellerini kollarını sallayarak değil de, biran önce evlerini terk ederek kendilerini sokağa atıp kurtuldular.

Demek ki neymiş, ‘Sağlam ev, hayattır.’

‘İstanbul’da 1,5 milyon evin kentsel dönüşümüne ihtiyacı var’ diye açıklandı ama bence bu rakam çok daha fazla.

Ama ne olursa olsun, zaman var mı yok mu tartışmalarını bırakıp bir an önce geceleri rahat rahat uyumak ve huzurla yaşamak için kentsel dönüşüme koşalım.